Huisvesting I
Alle eer aan God die alles tot in de kleinste details regelt. Temidden van alle verschrikkelijke berichten van over de hele wereld, blijk van God’s handelen uit het leven van alledag. Er valt teveel te noemen, dus we beperken ons tot enkele opmerkelijkheden. Zo is daar ons huis in Frankrijk. In augustus 2020 al gezien op internet, en nadien vele huizen gezien en bezocht en geen voldeed aan de eisen. Dit huis had ik voor COVID één keer bezocht en is blijven plakken in ons geheugen. Na COVID en vele decepties verder, besloten we nog één keer naar dit huis te kijken op internet. Weg! Niet meer te vinden. Gelukkig had ik het mailadres van de makelaar nog en schreef haar een bericht. Er kwam prompt antwoord: de eigenaren waren drie maanden in Brazilië en dus was het huis even van internet af, maar nog wel te koop. We brachten een bod uit. Daar werd vanuit Brazilië snel op gereageerd met een acceptabel tegenbod. Nu de prijs geen belemmering meer was (intussen bereikte de huizenmarkt in Nederland haar top), hapten wij toe en op 16 mei 2022 tekenden wij de akte van levering bij de notaris in Montmorillon. Ons huis in Zwanenkamp was intussen aan de hoogste bieder verkocht. Wat het geheel bijzonder maakt is, dat het Franse huis alleen een binnenplaats heeft, géén tuin, hooggelegen (111 m boven de zeespiegel, ivm de klimaatverandering) is op het Raadhuisplein in het hartje van het dorp en geen opknappen nodig had. Bovendien ruim, met drie WCs en twee badkamers. In kleine dorpen in Frankrijk is men gewend aan huizen die eigendom zijn van buitenlanders en dus maanden leeg staan. Ondenkbaar in overbevolkt Nederland. Middenin het dorp, vlakbij het gemeentehuis, is ook prettig in verband met de sociale controle. De omgeving is groen met veel bos, water en is licht glooiend, zonder enige vorm van urbanisatie. En dit is nog niet alles. Met de vorige eigenaren – John & Rosa DAY (Engels en Braziliaans) klikte het uitstekend. Zij verhuisden enkele straten verderop naar een ander huis in hetzelfde dorp en zijn nu degenen die ons huis tweewekelijks in de gaten houden. En zij kennen dit huis natuurlijk als de broekzak. Maar er volgt meer. Tijdens een boodschappenrondje in Montmorillon, zagen wij een evangelische gemeente, met open deur. We stapten op de gok binnen en troffen het alleraardigst voorgangersechtpaar (Patrick & Marinette PETERSCHMITT), mennonieten van Elzasser oorsprong. We bezochten de diensten en werden als snel eigen met de kleine gemeente. Er volgden vele mooie, goede en gezellige momenten met de leden en voorgangers, waarin Frans, Engels en Duits elkaar afwisselden. Weinig handen en voeten werk, maar echt begrip van elkaar. In deze kerk komen ook veel andere nationaliteiten tot aan Tasmanië aan toe. Ook weer zo’n knipoog van God. Hij weet hoezeer wij hechten aan internationale diversiteit, fellowship en zorg. Nu weten wij elkaar geborgen in regelmatig contact en voorbede. Verder zitten we op 20 minuten rijden afstand van de SuperU, LeClerc, de Action (mét stroopwafels!), allerlei versmarkten, kleine middenstanders en een serie uitstekende restaurants. In de vele lege gebieden die Frankrijk kent, kan je je snel verloren voelen en is veel alleen op grote afstand beschikbaar. Voor ons Nederlanders is dat altijd enorm wennen. We schrijven dit nog eens in detail om daarmee aan te geven welke rust we nu ervaren, nu dat dit alles goed geregeld is.
